Το γραφείο μας παρέχει εξειδικευμένες υπηρεσίες εξασφάλισης  ναυτικών απαιτήσεων μέσω άσκησης των ενδεδειγμένων ενδίκων μέσων (Αιτήσεις Ασφαλιστικών Μέτρων Συντηρητικής Κατάσχεσης Πλοίων-Αγωγές-Διαταγές Πληρωμής).

ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΠΛΟΙΟΥ (SHIPARREST) ΠΡΟΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ  ΚΑΙ ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ

Η συντηρητική κατάσχεση πλοίου ρυθμίζεται στο Ελληνικό ∆ίκαιο από ειδικές νομικές διατάξεις, άρθρα 709 επ. ΚΠολ∆ και από το Ν∆ 4570/1966 με το οποίο κυρώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη η Σύμβαση των Βρυξελλών της 10ης Μαΐου 1952 για την ενοποίηση ορισμένων σχετικών κανόνων σχετικών με τη συντηρητική κατάσχεση πλοίων κινούμενων στη θάλασσα (εφεξής: Σύμβαση). Η Σύμβαση αυτή διατηρήθηκε σε ισχύ μετά την εισαγωγή του Κώδικα Πολιτικής ∆ικονομίας σύμφωνα με το άρθρο 2 του Εισαγωγικού Νόμου αυτού, στη συνέχεια δε, με το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος 1975 απέκτησε και την από το Σύνταγμα υπεροχή της σε σχέση με το εσωτερικό δίκαιο. Κατ’ αποτέλεσμα στην Ελλάδα, εφαρμόζεται ένα δυαδικό σύστημα στο θεσμό της συντηρητικής κατάσχεσης πλοίου που συνεπάγεται και τη δυσκολία μελέτης και εφαρμογής του ασφαλιστικού μέτρου.

Το πλοίο, το οποίο αποτελεί συνήθως το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο της πλοιοκτήτριας εταιρείας, έχει κατά κανόνα πολύ μεγαλύτερη αξία από την ακίνητη περιουσία του φυσικού ή νομικού προσώπου. Παράλληλα, από την εμπορική του δράση εξαρτώνται πολλά και ποικίλα συμφέροντα, όχι μόνο του πλοιοκτήτη αλλά και τρίτων, φορτωτών, παραληπτών και μελών του πληρώματος. Ταυτόχρονα, η θάλασσα αποτελώντας απρόβλεπτο και επικίνδυνο φυσικό στοιχείο επηρεάζει με τρόπο αστάθμητο τις πιστωτικές εμπορικές συναλλαγές, καθιστώντας επιτακτική την ανάγκη εξασφάλισης των δανειστών. Tούτο δε ενόψει του ότι υφίσταται σοβαρότατος κίνδυνος ματαίωσης της ικανοποίησης μιάς απαίτησης, δεδομένου, ότι το ανήκον σε μία εταιρεία, πολλές φορές μοναδικό σκάφος αφενός υπόκειται στους γνωστούς σε όλους κινδύνους της θαλασσοπλοΐας, αφετέρου η οφειλέτρια εταιρεία δύναται ευχερώς να αποκρύψει σε λιμένες της ημεδαπής και να αποξενωθεί από την κυριότητά του ακόμη και με απλό ιδιωτικό έγγραφο.

Οι διατάξεις του ΚΠολ∆ τυγχάνουν εφαρμογής όταν κατάσχεται συντηρητικά στην Ελλάδα πλοίο ελληνικής σημαίας από δανειστή ο οποίος κατά τον χρόνο συζήτησης της σχετικής αίτησης έχει τη συνήθη διαμονή ή την επαγγελματική του εγκατάσταση στη χώρα μας, αφού πρόκειται για μια εσωτερική έννομη σχέση που δεν παρουσιάζει στοιχείο αλλοδαπότητας. Σύμφωνα, λοιπόν με τις γενικές διατάξεις περί ασφαλιστικών μέτρων (άρθ. 682 §1 ΚΠολ∆) συντηρητική κατάσχεση πλοίου μπορεί να διαταχθεί για την εξασφάλιση δικαιώματος. Καθώς ο ΚΠολ∆ δεν διακρίνει, συντηρητική κατάσχεση πλοίου επιτρέπεται για κάθε απαίτηση πηγάζουσα από οποιαδήποτε δικαιοπρακτική ή αδικοπρακτική αιτία και ανεξάρτητα εάν ασφαλίζεται με ναυτικό προνόμιο. Αντικείμενο κατασχέσεως είναι το πλοίο (ψυχαγωγίας, εκπαιδευτικό, επιστημονικό ή ταγμένο προς εξυπηρέτηση γραμμών ναυσιπλοΐας), υπό την έννοια του άρθρου 1 §1 ΚΙΝ∆, σκάφος δηλαδή προορισμένο να κινείται αυτόνομα στη θάλασσα, χωρητικότητας τουλάχιστον δέκα κόρων. Μαζί με το πλοίο, κατάσχονται και τα συστατικά του (μηχανές, ιστία, λέβητες, πηδάλιο, καπνοδόχοι κ.α.) καθώς επίσης και τα παραρτήματά του (αντλίες, βαρέλια, σωσίβια, βάρκες, πυξίδες κ.α.), εφ’ όσον γίνεται ειδική μνεία για τα τελευταία στην κατάσχεση.